Brama Brandenburska to pomnik w stylu neoklasycystycznym z XVIII wieku w Berlinie. Jest to jeden z najlepiej znanych zabytków Niemiec, został wzniesiony na miejscu dawniej bramy miejskiej, która oznaczała początek drogi z Berlina do Brandenburga nad Hawelą, dawnej stolicy margrabstwa Brandenburgii. Obecna struktura została zbudowana w latach 1788-1791 na polecenie króla Fryderyka Wilhelma II Pruskiego.
W czasach króla Fryderyka Wilhelma I (1688), krótko po wojnie trzydziestoletniej i sto lat przed budową dzisiejszej Bramy Brandenburskiej, Berlin był małym miastem otoczonym murami z kilkoma nazwanymi bramami: Spandauer Tor, St. Georgen Tor, Stralower Tor, Cöpenicker Tor, Neues Tor i Leipziger Tor (zobacz mapę). Relatywny pokój, polityka tolerancji religijnej i status stolicy Królestwa Prus ułatwiły wzrost miasta. Zbudowanie Dorotheenstadt około 1670 roku i jej włączenie do fortyfikacji miasta Berlina spowodowało wybudowanie pierwszej bramy na tym miejscu, mniej więcej na wysokości dzisiejszej ulicy Schadowstraße, składającej się z przejścia przez podwyższoną ścianę i mostu zwodzonego nad wykopanym rowem.
Wraz z rozwojem Dorotheenstadt na zachód i budową Berlińskiego Muru Celnego (niem. Akzisemauer) w 1734 roku, co zamknęło starą fortyfikowaną część miasta i wiele wtedy przedmieść, poprzednik dzisiejszej Bramy Brandenburskiej został wybudowany przez architekta dworskiego Philipa Gerlacha jako brama miejska w drodze do Brandenburga nad Hawelą. Można było tam znaleźć dwa barokowe pyloniz ozdobione pilastrami i trofeami, do których były przytwierdzone skrzydła bramy. Oprócz ozdobnej bramy, w murze były proste przejścia dla pieszych, ozdobione wazami w tym miejscu.
Przez całe swoje istnienie Brama Brandenburska była często miejscem ważnych wydarzeń historycznych. Po II wojnie światowej i w czasie zimnej wojny, aż do jej upadku w 1989 roku, brama była zablokowana przez Mur Berliński i przez prawie trzy dekady była znakiem podziału miasta. Od zjednoczenia Niemiec w 1990 roku jest uważana nie tylko za symbol burzliwych historii Niemiec i Europy, ale także za jedności i pokoju w Europie.